Bazen sevindik, bazen de çok üzüldük,
Şükür olsun ki ezmedik, hep ezildik
İmtihanımız budur deyip hoş gördük
Derken kırkımızıda böyle devirdik
Ağlatmayın insanı o eşref i mahlukattır,
Bazen hüznü o kadar ağır ki arşı ağlatır.
O insan ki yaratanın biricik şaheseri,
Mutluluğa gark eder hüzün dolu o sesleri.
Bırakın güvercinler uçsun,
Bırakın bırakın kuşlar cıvıldasın,
Bırakın da yılanlar kıvrıla kıvrıla sürünsün,
Bırakın ayılar homurdasın,
Bırakın bırakın inekler mööö desin,
Bırakın da kediler miyavlasın,
Bizde insanız siz gibi
Geldik dünyaya dün gibi
Nerden geldi bu ikilik
Sana var da var bana yok
Sana açılmış kapılar
Paraya pula çoktur hırsın
Nerde menfaat sen ordasın
Güya sen iyi müslümansın
Hadi oradan ey bre gafil
Derdim ağır bak yüreğim kanıyor,
Giden bir can, can ki içim yanıyor,
Ne gündüzüm gündüz, ne gecem gece,
Bilsen bana neler neler oluyor
.
Sevgi saygı ve merhamet
Toplamıdır insaniyet
Çirkef olan zülüm ihanet
Lafım uzun da kısası
Dünyaya alışamadım.
Usul usul süzülüp akan gözyaşım
Akmazsa rahatlamaz benim başım
Olsa da sağım solumda düğün havası
Kendimde değilim acıyor kalbim akar gözyaşım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!