İnsanlık uçurumda
Servet,şehvet şöhret girdabında
Gözleri kan bürümüş
Çarpma,çırpma çoğaltma sevdasıyla
Şehirler beni sıkar oldu
Ah dünya dünya
Daimdik güya
Aldandık be ya
Sonumuz bu ya
Faniyiz fani
Sordular ormana insanı
Kesen yakan mı? dediler
Sordular dağa insanı
Bizi yıkan mı? dediler
Yağmur olup yağamadım
Şimşek olup çakamadım
Nehir olup akamadım
Kuş olup uçamadım
İnsan olup, insanlıkla,
Hep daraldım
Güllük gülistanlık bir hayat
Bahşetmiş mevlam bizlere heyhat!
Düşünmez insanlar yüzünden
Gelecekten kuşkulandık tezden
Bu coğrafyada sıkıntı mı var!
Hey Kaymakam! Kaymakam!
Sana verdiler makam
Adil yönetim için
Adaletin Ne Biçim?
Kavgacıyı korursun
Ey Alemi İslam! Ey Koca İnsanlık!
Yüzüm size dönük iken sizi hep böyle gördüm,
Ceberrut devlet anlayışı, ilahlaştırılmış ırk, mezhep, Kutsanan toprak parçası ve çizilmiş kanunlar sonuç: Kan Kin Ölüm Gözyaşı Çatışmalar Çarpışmalar ve sahile vuran CANLAR, CİĞERLER…………
Yüzümü toprağa dönüyor sizi Allaha havale ediyorum.
Ey Alemi İslam! Ey Koca İnsanlık!
Nefsinizi, ırkınızı, mezhebinizi ve yarın altında ezileceğiniz Toprak parçasını ilahlaştırıp benim gibi milyonları toprağa yolladınız.
Acın varsa hüznün varsa sen bir insansın,
Yağmur almış dolu çarpmış ıslak tarlasın.
Kalbi kuru ruhu kuru sen ne anlarsın?
Gözyaşına boğulmuşun pür melalinden.
Adâlet ki mülkün temeli
Toptan tüfenkten de önemli
Gelin geçmişten ders alalım
Yıkıktır zülmün kalesi
Ne akıllı ne deliyiz
Yaşayan birer ölüyüz
Yer içer hem de gezeriz
Ruhsuz bir hâl içinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!