Erdoğan Yılmaz Şiirleri - Şair Erdoğan Y ...

Ben garibim bu gökkubbe içinde
Budama dalımı düştüm eline
Bilirsin sefili sende garipsin
Yağmur yıldırımın düştü gönlüme

Sen yağmadan önce de harabeydim

Yalnızlık bahtıma yalnız yazılı
Yalnız geldim bir gün yalnız giderim
Yollarım engelli dümdüz yazılı
Ben bu engelleri aşar giderim

Değilim ezeli, güler ebedi...

Şiirini değil şöhretini beğenmiş
Bir dörtlükte silerim adı olmaz
Ben Erdoğan Yılmaz'ım ya o kimmiş?
Yalanma yalakadan şair olmaz

Ne yazdın ki ne bekliyorsun yazdan

Eskiden küçük ağalar vardı, köylünün anasını ağlatan,
Sistem adaleti onlara tevdi etmiş, onlar köylüyü köle!
Şimdi büyük ağalar, dünyanın anasını ağlatıyor,
Elini yakmıyor, sistemi maşa yapmış dünyayı köle.

Lâzım değil sevme istemiyorum
Benim için hiç zorlama kendini
Gel düştüğüm yerde yalnız bırakma
Gel ben sensiz kalkıp yürüyemem ki

Derdimi dökeyim desem kağıta

Yalnızlık aşıklara yazılır;
Aşığın şah damarıdır,
Daha da yakını vardır!
Şah damarından yakındır,
Yalnızlığın fethetmediği gönül!
Benim gönlüm var demesin?

Bir yalnızlık matemindeyim
Gülücükler ağlıyor yanaklarımda
Göğün mavisini çektim üstüme
Doğacak karanlığa ağlıyorum

Bugün böyle geçer yarın farklı mı

Bu ne afet böyle bu ne zelzele
Ağlayan çocuklar ölen bebekler
Gönüller seferber darda Türkiye
Şubat soğuğunda yandı yürekler

Cem etsem dertleri sarmaz topraklar

Hani ilk doğduğumuz gibi dünyaya
İlk gözümüzü açtığımız evimize
Hep yanımızda annemiz, babamız
İlk göz ağrımız mahallemize
Mahllemizden eser kalmadı şimdi
Belki evimiz de yok artık

Ben mi bu dünyaya geniş mi geldim
Yoksa da bu dünya bir bana mı dar
Bir canım cananım bir sevdiğim var
Aklım başımda yok can bedende yok
Gördüğün Mecnun'un Yaradan'ı var...