Erdinç Sert Şiirleri - Şair Erdinç Sert

Kaç bahar geçti unuttum
Kaç mevsim şu ömrümden
Neler çektim görmedin ki
İçimdeki hasretinden…

Kalbimin her atışında

Bir nefes oldun içimde,
Dudaklarımda son şarkı.
Sevinçtin gözlerimde,
Yok şimdi dünden farkı.

Ağlar hep yine gözlerim,

Sevmek bambaşka bir histir
Aşk ölümüne gidiştir
İşte ben aşığım bu vatana


Bu vatan nazlı bir gelin

Görünce ağladım ne oldu sana
O eski halinden eser kalmamış
Bakışın bir başka gözün bir başka
Tebessüm edecek nazın kalmamış.

Hatıralar silinmiş, gözünden belli.

Bir gün olurda , düştüğün zaman.
Pişmanlık duyupda, taştığın zaman.
Aşkımı inanıp , koştuğun zaman.
Bulamazsın beni , gelme boşuna.

Nasıl da sevmiştim , göremedin ki.

Yok say…..
Yaşanmış ne varsa,hatıralarda.
Yok say …..
Arama aşkımızı,dökülen kırıntılarda.
Yok say….
Mutlu olamadık ki, yaşadığımızı.

Yürü gardaş yürü seher vaktidir,
Bu yollar üzerinde dik durmak lazım.
Durmaz akan kanlar sel oldu artık,
Kahpenin karşısında bir olmak lazım.

Yollar yürümekle aşınmaz derler,

Türk ateştir, meşaledir Dünya’da.
Gönüllerde gül,Hilal’dir karanlıkta.
Şandır,Kandır göklerdeki sancakta.
Uğruna bu candan geçer gideriz…

Bayrak namustur, her bir gönderde.

Küllenen aşkların hazan mevsiminde
Delice esen rüzgarları özledim.
Sevda dağlarımın buz tutmuş doruklarında
Üşüyen ellerimde ellerini özledim.

İçimdeki sonsuz boşluğun karanlığında,

Birden bire
Bir kuş sürüsü indi önüme.
Ben otururken sessizce.
Aslında;
Yoktu diğerlerinden farkları;
O incecik bacakları,