Erdinç Sert Şiirleri - Şair Erdinç Sert

Sensiz geçen her bahar
Yüreğimde yangın var
Sevgilim sensiz hergün
Acılarıma acı katar.

Sen olmazsan tadı yok

Yüreğim titriyor adını duyunca türkiyem
Gözlerim doluyor
Doyasıya ağlamak haykırmak istiyorum
Gökkubbe altında dört duvar arasında
Batının övündüğü medeniyet tarlasında
Yalnızım,yalnızım türkiyem seni özlüyorum.

Resimlerime takılıp kalmasın gözün,
Aldatmasın anılar, gülmesin yüzün.
İçinde hiç bitmesin dertler ve hüzün,
Çünkü ben artık o eski ben değilim.

Ne olduydu nefretin bu kadar bana,

Sen düştün yüreğime,Gecenin karanlığına.
Seni bana savurdu rüzgar,odamın camlarına.
Açtım pencereyi,bulutlarda aradım seni.
Yağmur oldun,kondun kuruyan dudaklarıma.

Sen düştün yüreğime, kurşun gibi yaktın içimi.

Ağlarsın be güzelim
Hemde nasıl ağlarsın
Ararsın belki birgün
Ararsında bulamazsın

İçerim kan ağlıyor

Bugün içim yanıyor,
Aklıma düştün yine…
Dökülen
Gül yapraklarına dalıyor gözüm.
Savruluyor rüzgardan
Yağmur çisiliyor üzerine.

Dün gece senin
Tatlı rüyalar- dileğinden sonra
Seni düşünerek uyudum..
Kafamda şekillenmeye başladı bilinmeyenler.
Issız bır sokakta tek başınayım.
Sanki yalnızlık,ıssızlık ve karanlıktan ürküyor gibiyim..

Ömrümün kışında gelen baharsın,
Geçmişten kalbime akan çağlayan.
Hasretle beklenen içim yakansın,
Gözlerimdeki yaş her an damlayan.

Hasretlik köprüsü,uzadı gitti.

Taşıyamaz sevgimi,
Yüreğin taşıyamaz.
Senle dolu kalbim,
Sensiz asla yaşayamaz.

Gözlerimde damlasın,

Çiçek kokularında aradım seni,
Gök yüzünde gözlerinin rengini.
Yağmurlarda ıslandım, hissettim;
Düşündükçe ölesiye sevdiğimi.

Her uyandığımda geceler boyu,