Erdinç Sert Şiirleri - Şair Erdinç Sert

Sonsuzluk kadar uzaksın,

Bir o kadar da yakın.

Nefes nefes içimde,

Dünya bir liman,sonsuzluk denizinde.
Bir gemi dir ecel,ölüm sessizliğinde.
Hayat sanki bir rüya,ömür dehlizinde.
İçimde hasretim , cansın sevdiğim.

Sonsuzluk denizinde yalnız limanım.

Bir başımayım yine,
Gecenin karanlığında.
Sensiz yaşlı gözlerim,
Düşünce harmanımda.

Yıldızlarda ararım,

Yüreğimde hala sevgin
Gözlerimde hep hatıralar.
Bitmez,tükenmez içimde acın
Yüreğimde hep kanarlar.

Birtanem derdin,canımsın

Ne buldun da kalbime, sormadan girdin.
Yaralı yüreğime, dost ken yalnızlık.
Bırakıp gittin beni, murat mı aldın.
Kanayan kalbime, post ken yalnızlık.

Sızlamaz mı hiç senin, vefasız kalbin.

Ey Mehmet’im…
Ey şehidim…
Ey sırtından vurulan yiğit.
Namert kurşunlarının bile,
Yakmadığı canına;
Bu zulmü,acıyı veren kim? ...

Nerede kaldı ettiğin yeminler.
Nerede kaldı bitmez dediğin sevgiler.
Nerede kaldı sevmelerin yalanmıydı.
Kalbim gözyaşlarının pınarıydı…

Nerede kaldı aşkımız bir masalmıydı.

Bir sonbahar mevsimi yüreğimdeki an,
Bir sonbahar güneşi içimde yanan,
Dayanılnmaz hasretin içimde her an,
Nerdesin birtanem çok özlüyorum.

Verdiğin o sözler nerede kaldı.

Yoksun çok uzaklardasın benden.
Bir yıl daha geçti hasretle senden.
Selam sana sevgilim candan yürekten.

Sensiz bu hayat bomboş biliyorum,
Seni canımdan çok seviyorum…

Bir yıl daha geçti hoyratça.
Kazandıklarımız,kaybettiklerimiz.
Üzülüp ağladığımız,
Gülüp zıpladığımız.

Bir yıl daha geçti ömrümüzden.