Erdinç Sert Şiirleri - Şair Erdinç Sert

Kuruşun önü arkası
Bellidir malın markası.
Değiştirmez değerini,
Ne yazı,nede turası…

İnsanın doğal hali,

Taş bastım bağrıma,
Tıkadım kulaklarımı.
Yumdum gözlerimi çirkefe,
İzine çıkardım umutlarımı.
Yolcu ettim uzaklara
Taaa! .. uzaklara korkularımı.

Kalbimin gecelerinde doğdun,
Issız dağlarımda güneştin sen.
Kışımı seninle bahara yordum,
Yüreğimi ısıtan ateştin sen.

Kara bulutlarımın ardında

Harabe gönlümün, sinmişsin kuytusuna
Terk etmişsin beni,yalnızlığın ortasına
Mazimiz canlanır her ah! ların üstüne.
Gözyaşım damlarken, solmuş eski resmine.

Ağlama gözlerim,dayanmaz yüreğim,
Bu aşk dolu kalbim,taşıyamaz seni.
Akmasın gözyaşım,gözlerimden kalbime,
İçimde yanar ateş,söndüremez beni.

Birleşşede gözyaşım,gözlerinin yaşıyla,

Çıkma sakın karşıma,
Dayanamaz yüreğim.
Gideceksen eğer yine,
Seni uzaktan göreyim.

Of! . of! . bitmez hasretim

Sen bir dağsın,ben dağcı
Gözümde büyütüyorum
Zirvelerini.
Geçit vermeyen dik yamaçların
Kar,buz tutmuş ta! …yükseklerin.
Üşüyorum,

Taşın derdi kendine yosun günün gün eder
Karanlık gecelerde düşer içime keder
Gül desem gülmez bana heder oldum ben heder
...Saramış solmuş yüzüm bak martılar dillenir
...Şu yorgun gözlerimde sevdam senle demlenir...

Sensizim yine, sensiz bu bahar.
içimde hasret, acı yangın var.
özlemin sana, şu dağlar kadar.
Geçsede yıllar, unutmam seni.

İsterse yıkılsın, başıma dünyam.

Delice esiyor rüzgar
Denize sataşıyor.
Delimi ne…

Köpük köpük dalgalar
İskele kuşatmada.