Erdemin Talanı Var Sahnede

Talanlanmış bir gelecek haritası titriyor ellerimde
Çamurla, kanla, zulümle karılmış sıvalar yüreğimde
Yarıyor göğsümü rüzgâr, unutulmuş dünler dillerde
Sökün şu onurumu göğsümden, öleyim kendi içimde

Kayıp iniltiler var derinlerde, teşhis edilemiyor ölüler
Sözler yetersiz kaldı tanıma, korkuyla geçiyor günler
Aydınlık menzildi önceden dağlar, onlar da yıkıldılar
Erdemin talanı var sahnede, güneşi kanla emziriyorlar

Sesimdeki bahar muştuları bitti, yalakalar hep ekranda
Çanakları yalıyor mesnetsizler, köle oldular kapıkullarına
Safa dizdiler kitleleri, sevgisiz kervanlar yürüyor uzaklara
Kavuşmanın mevsimleri bitti, yakalandı insanlık tuzaklara

Tükensin ahir zaman, umutların sessizliğine gömülelim hey!
Gözlerimdeki yaşlar benim, alnımdaki çizgiler de kaderimdir
Yangın olmadan rüzgâr çıkmaz, yağmurda yıkansın bedenim
Kirlenmesin asla geçmişim, bir gün türkümü çocuklar söyler

YETGİN