Erdem Ve Sevgi Şiiri - Mehmet Necip Özmen

erdem eksiksiz ise insanda
coşkunluk yok olur mu
ne saflık engeldir
ne iş güç
bir sevgiyse yakaladığın
çekme boynunu içine
içinin sesini dinle üşenme
azıcık kalmış mutluluğu bil ki
şöyle olsun
çıplak binmiş gibi hisset bir ata
koşarken bul kendini
sıyrıl düşlerinden

bir şeyler kurgulanmadan da yaşanmıyor ki canımın içi

gerçekler açıkgöz
gerçekler merhametsiz
acısı dalga dalga gelir
kötü dürter parmağını gerçekler
erdem vardır biriciğin
sevgi dibinde gölge
beklerler
.
coşkun olmalı değil mi

19 aralık 2008 Denizli