(Ortaokul yıllarımdan hayali bir şiirim daha)
Neşeliydi bir gün gönüller
Aşk vardı, para vardı, neşe vardı
Sanki bir fırtınaydı o günler
Nice sevgiler yeşerip, gidiverdi gönlümüzden
İzi kaldı bizde, rüzgâr gibi geçti, tatlı yıllar
Taze bir fidan iken, çok şeyi çaldı ömrümüzden
İzi kaldı bizde, rüzgâr gibi geçti, tatlı yıllar
mütefâ‘ilün / fe‘ûlün / mütefâ‘ilün / fe‘ûlün
Sürüklemiş ömrünü, yük olmuş ona hayat
Zevk almamış dünyadan, umutlarını salmış
Gülmemiş yüzü bir kez, öyle bedbaht mı bedbaht
Bilmiyordur belki de, o hep sevgisiz kalmış
Gözden uzak olanlar, gönüllerden ırakmış
Sevgi denen bir damlacık
Sarıverdi ömrümüzü
Sihirlendik güllerle biz
Yakıp geçti gönlümüzü
Ömür yolcu biz hancıyız
(Lise yıllarımdan, çocuksu hayali yaşantı…
Yalnız bu bir şiirdir. Ben böyle biri değilim.)
Maziyi düşün bir kere.
Sevmekte var.
Mevsim yaprak dökümü
Gençliğime ağlarım
Benim gönül bağlarım
Hepsi de hayal oldu
Elveda demeliyim
12 eylül 1980
O zamanlar, nemelazımcı, eyyamcıydın sen.
Şimdilerde oy alabilmek için
Ordumuz üzerinden
1960 ve 1980 in güya hıcını alıyorsun sen
Ama bu son…
Çok narindir kolları
Giyer güzel alları
Endamı bir başkadır
İpektendir şalları
İşvesi var nazı var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!