Aşkımızı mutlu kılan sevgili
Uzaklardan seni seyretsem
Bana kızmassın değil mi…
Dudaklarından öpsem
Kalbimi sana versem
Bana kızmazsın değil mi…
Bana etme sen yeminler, boşa gitti tüm ümitler
Hani nerde mutlu günler, bize ayrılık yaşattın
Acı çekti bak gönüller, vazosun da soldu güller
Göze geldi aşkımız ah, bizi kor ateşte yaktın
Erdal YILMAZ
Sevdalı durumdayım
Sevgimin yolundayım
Çilemin sonundayım
…Ben acıyı severim, acılar kadınıyım
…Ben acıyı severim, acılar adamıyım
Ben, sevdâlar yaşamadım, kalbim olsun püryan
Yanar bu can, olmadı hiç, vefâlı bir cânân
Bak şu gönlüme, ne kadar boş, ne kadar üryan
Yanar bu can, olmadı hiç, vefâlı bir cânân
Erdal YILMAZ 14 Ocak 2015
(ortaokul yıllarım)
Ben bir köy çocuğuyum
Bağda, bostanda, tarlada büyüdüm
Senin o işvelerini cilvelerini
BİLEMEMKİ
(Yatılı Lise Hülyaları)
İçimden bir his taşıyor
Olmayacak bir hayel kuruyorum
Kendi kendime.
Geleceği tasavvur ediyorum.
Dağlara kar yağıyor
Üşüdü duygularım
Asaletim konuşur
Konuşmam ben susarım
Ne zaman döneceğim
Aşkın bende, kor alev, yanık kalbim dağlandı
Gözlerim ıslek ıslak, ağlayıp duruyorum
Sevda çıkmazındayım, ümitlerim bağlandı
Acı çeken gönlüme, hep seni soruyorum
Seni öyle sevdim ki, sen yoksan ben de yokum
Attın beni kuyulara
Daldın derin uykulara
İsyan ettim şarkılara
Sende öyle yalancısın
…Yalancısın yalancısın
…Sen kalbimde bir sancısın
Söylediler, sevgilin, elveda etmiş yine
Gözyaşların silerek, mendil salla gidene
Yıllar akıp geçecek, bekleme onu sende
Gelmez artık gidenler, ayrılık var bu sene.
Mutlu ol be arkadaş, acılarına inat
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!