Rüyalarla yaşıyoruz
Sevgilerle coşuyoruz
Bir hayâle koşuyoruz
Hali böyle bu dünyanın
Kimi ahde vefâdadır
Seni gördüğüm zaman, mevsimler değişirdi
Kelebekler uçuşur, hayâller sevişirdi
Büyülü bakışların, izi kaldı gönlümde
Mor menekşe yıllardan, sızı kaldı gönlümde
Hüzün kaplar içimi, o yıllara giderim
(Lise yıllarımdan, çocuksu hayali yaşantı…
Yalnız bu bir şiirdir. Ben böyle biri değilim.)
Maziyi düşün bir kere.
Sevmekte var.
Mevsim yaprak dökümü
Gençliğime ağlarım
Benim gönül bağlarım
Hepsi de hayal oldu
Elveda demeliyim
Koşarak, yel gibi geldim sana, aşkımsın sen
Bana zulmetme zalim, yoksa duyar tüm ağyar
Seni ben, kendi canımdan, daha üstün tuttum
Bana zulmetme zalim, yoksa duyar tüm ağyar
Fe'ilâtün / fe'ilâtün / fe'ilâtün / fa'lün
Çirkin duyguların seli olmuşsun
Öfkenin esiri kulu olmuşsun
Bitmeyen aşkımın külü olmuşsun
Kalbine sor orda beni bulursun
Bir gün gelecek ki hepsi bir yana
Kaya mı olduk
Ne,
Kum olmak derken...
Gönülden...
Seceremiz mi kayboluyor
Yoksa
Dilde sevgi sözdedir
Candan sevmek özdedir
Men seni çok sevmişem
Menim yürek közdedir.
Erdal YILMAZ
Mevsim gelir çiçek açar
Gönül aşkı kalbe saçar
Gün gelir ki sevda kaçar
Üzülenler biz oluruz
Sanmam çok çok güleceğim
Vurdu beni kara sevda
Yem oldum ben kuşa kurda
Şu kalbime sorda bir bak
Sevgin hiçte seçilmiyor
Ne çileli aşkın varmış




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!