Zaman,
İçten bağlandığım an,
Zamana uyan.
Zamandan ayrı kalan,
Sensiz geçen zaman.
Zamanda güçlü olan,
MELÂL
Ben yaşantımla olurken hemhâl,
O çok sevdiğim vefasız pür lal.
Ben üstesinden gelirken aşkın,
O çok sevdiğim vefasız melâl
Bugün yine seni andım, o yerlerde,
Gözlerim aradı seni, tüm varlığın ile.
Bulamadı, yuvarlaklaştı ve ağladı,
Yokluk hasreti yine gönlümü yıktı.
Öyle bir yokluk ki, yok eden içimde,
Bir gün bu sarhoş halimle
Uzaktan görürsen eğer,
Yanılma hiç, muhakkak o benim.
Aşkından kahrolmuş,
Tüm ümitleri kaybolmuş,
Dünyada varlığı kalmamış
Yine mavinin boşluğunda kaldım,
Uzandım tutamadım, mor düştü.
Sayfalarda kalan, beyaza vardım,
Döndüm siyaha, gördüğüm düştü.
Sen ey peri, sicim gibi sarı saçlar,
İçimde bitmeyen arzu, alnımda yazımsın,
Boynumun borcu, gözümün feri-nurusun.
Çok mu eski tarihin? Sen ki Gürcü Kapısın,
Kölen olurum kapında, iste tenim kurusun.
Doğunun ışığı-gücü, kuvveti ve varlığısın,
Ben seni çok sevdim.
Sevdiğimi de,
Hem yazdım,
Hem söyledim.
Ben seni hiç kaybetmedim,
Hep içimdeydin.
Sevmek istiyorum, gönlümce.
Birini, bıkmadan usanmadan.
Durup, yorulmadan uyumadan.
Düşmez, dilimden yok olmadan
Neden? Nasıl? Yaptınız bunu.
Topladım tüm sevgilerimi,
Bir sen dahi etmedi! Gülüm.
Bıraktım kem yergilerimi,
Bu can bize yetmedi! Gülüm.
Güncemin; unutulmayan girift bölümü,
Aklıma düştü çözülmeyen kör düğümü.
Görünmez akşamlar yavaş yavaş çöküyor,
Güneş huzmesini ufuklara gömüyor.
Karanlık fikirler firketeyle asılı,
Yakarışlar, özlem kitabında basılı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!