Her şeyin başı sağlık, olmazsa üzülürüz,
Hastalık gelince de, sağlığı düşünürüz.
Doktor, ilaç, çaresiz; Lokman Hekim görürüz,
Onulmaz dertlerimle barıştım gidiyorum.
Taşıdığımız bu can, emanettir görünmez,
Üstüne bir çizgi çektiğim sevdam
Azı diş sancısı faslında yürek
Ebruli duygular ışıksız odam
Yine tek başına bu garip adam
Mevsimin başında;
Bir ben, bir de Ocak.
Bir yıldız solacak;
Hüznün akşamında.
Mevsimin ortası;
Gözlerime bak FELEK aşkımı okursun,
Merhamete gelir sevgilimi bulursun.
Yeter artık bana yazık günah değil mi?
Sanki sen hiç sevmiyor musun?
Bak gözüme, aktı gözüm,
Geride kalan dünkü mazimin,
Efsanevi hikâyesi, bir rüya oldu.
Karanlık gecelerde ümit, ışık oldu.
Yitirdim, unuttum kalbe giden yolu.
Aşılamayacak engin dağlar kadar,
Bilerek/bilmeden, olan günahlarıma,
Kavuşursam teker, teker hatalarıma,
Döndürülürsem fabrika ayarlarıma,
Bir daha bozar mıyım ayarını senin.
Tüm kötülükleri atabilsem içimden,
Hasrete susamış, sünger gibi ciğerimin içi.
Engel olan sadece zar mıydı? Canımın içi.
Unutulmak zor mu? Hasret yürekte başlar.
Türkü olur, dökülür nağme, nağme notalar.
Hasretin derdini, tek yürek çeker sessizce.
Güzel yurdumun, kar beyaz şehri,
Doğunun karasında, oldun güneşi.
Yakışır mı? Bu yazı, bu kader sana.
Canım kurban, feda olsun has sevgi.
Sitemim olmadı, hiçbir zaman asla,
Bir bitişin ilk farkında lığı,
Son haykırışın, umarsızlığı.
Uçurumlardan aşağıya bakmak,
Hayal edip göz kapatmak!
Kaç kere kurtulmak ümidi,
Bu kaçıncı arayış özlemi idi?
Doğmadan don biçmişler,
Gelivermiş mi boyu uzun!
Dört yıl sabırla, beklemişler;
Üstünde doğmuşum buzun.
Doğduğu Yer: Karlar Ülkesi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!