Erdal Taşköprü Şiirleri - Şair Erdal Taş ...

yıkıntılar ülkesiyim;
kalp atışlarımda direnen bu sancı,
beynimin her hangi hücresinde
debelenen kandır.

santim santim örseleniyorum anne

Bir dün
Birde sen
Birde ikide bir iyileşen
Artık yok, artık yoksun
Var git yaşlanan göğsümden.

Hayalleri birbirinden habersiz
iki ayrı fidanız,
aynı gökyüzüne uzanan
Sen bari beni bana bırak,
iki yalnızlık bir yalnızlıktan
büyük değil mi ey Asiman...

sen bilirsin düşlerinin aynasını
göstermez beni bana
vurdukça hüznümü dağa
dağ eskir, ömrüm eskir
zaman olur el gibi kevgir
eler, eletir hissimi sana

merhaba anneciğim!
hasretin bağrımı okşarken
ister istemez acıdan yana
bu mektubu yazıyorum sana
yoksun ve yoksul değilim öğütlerinden
fakat kanatları parçalanıyor şefkatinin

inatla bir çocuk tutunmuş yaşama
cebinde üç mendil, satsa bir ekmek eder
benimde avucumda, üç gramlık metal para
versem sana çocuk, ne kadar tokluk eder?
hadi git başka, sokak ve caddeler ara
bir kırlangıç inatla bağrıma sokulur

Ey şair;
Göğü bir sis kaplar şimdi
Yüreğini pus,
Dilini sus,
Alır da sinersin
Ve felç olur düşersin

belki bir of, bir ahtır dilime sığmaz
acılar direncime galip gibi, kaçınılmaz
her yanı ezik, kırık bir beden
her yanı yaradır, gün ışığı saçmaz.

sevdayı sevdimde sevdalandım

Şairlerin kalemleri mi kırıldı nedir?
Şiir yazılacak erkek-kadın mı kalmadı?
Uzatan mı yok, uzanan mı yok, kul hep fakir!
Bir çiçek, bir gül, bir el.. veren el mi kalmadı?

Bir çocuğun düşleriyle gecelere dalıp

Sana bir türkü küfrederim şimdi kaldıramazsın!
Sana herşeyin en aşağılananı hakettirip
Şimşekler çakarım ağlarsın!
İnan yüreğimin yıkıntılarından
Yağmurlar yağarım
Islanır uzayamazsın.