Erdal Gişi Şiirleri - Şair Erdal Gişi

kendime aynada baktım
utandım..
neden paramparça ruhum acaba?
rengim olacak mı beni anlatan…
çiçek açacak mı meyveden geçtim…

Artık aydınlık günlere alışmalıyım
Binbir çeşit renk sağmaya
Dünlerimi ışıldatmaya...

Birlikte seveceğiz
Birlikte korkacağız

Bebeğim;
Kollarım sonsuza kadar taşıyabilir,
gözlerim gözlerinden başka görmeyebilir,
gülmenden-ağlamandan gayri sese-soluğa kulağımı kapayabilir,
bir ömür saçlarını okşayabilir,
etrafında pervane olabilir... ağlayabilirim.

Erguvanlar açmış boğaz al pembe
Martı kuluçkalarında son demler

...Ama bu bahar da benimki değil

Sür gitsin atımı hancı yolum var

Kaba sesli müezzin bir ezan fırlatırken
En yumuşak telinden dilinde salavatlar,
Gönlünde salatlar uyanırdı

Baş örtüsünü sarkıtır iki yana
Yüzünde abdest suları mercan mercan

Haklı çıkmak için binlerce sebebim var
Binlerce insan gibi

Hala ayak diretiyorum belli
Ama kolay değil…
Yanlış içinde yanlış

Bu gün hüznüme…
Uzandım uzandım uzanamadım

Türkü aradım…
Nefha aradım…
Bir gitmek…

Bir kez uğursuzluk gülmeye görsün
Söker umutları yürekten lif lif
Bulutlar doluya durmaya görsün
Döker çiçekleri toprağa lif lif

Gelmez olur haber yol uzar uzar

Yine karardı dünya...
Sayılı güneşimden biri de battı gitti
Onunla seyrettiğim heryan karanlık şimdi
Şafakla çıkacağım kırlar içimde kaldı...

Kar suyuyla canlanan nergisleri koklayıp...

Yine Hasretinle Dolu Doluyum
Yine Herşeyini Arzuluyorum
Ne Olur Karşımda Beliriversen
Göz Açışımı Ümitle Kolluyorum…

Dudaklarım Sana Borçlu Rengini