Erdal Gişi Şiirleri - Şair Erdal Gişi

Üzerimde Bir Yük Var
Kimin Yükü Bilemem
Çırpınan Bir Denizim
Neden Öyle Bilemem

Doğar Vuslat Yıldızım

Elveda mı de Diyorsun
Elveda mı de diyorsun Bahtıma...
Elvedam sessizce olur mu benim?
Sızlanışlarımın inadına...

Elveda mı De Diyorsun

Yüreğinden Yüreğime Zincir Var,
Gözlerimden Gözlerine Bir Tufan...
Beni Sana Mecbur Eden Bir Sır Var,
Beni Sana Mecbur Eden Bir Neden
....
Ben Mecnun'ken Sen Kendindesin... Neden ?

Yokluğu kesinleştiği gün anladım;
Ayakta kaldığım payanda neymiş...

Rüyadan uyanıverdim ansız...
Meğer dünya ne karanlık bir yermiş...

Nemden Kabarır Ya Duvar Boyası
Teneke Saksının Altı Çürür Ya
Sessiz Sessiz Rengi Kaçar Halının
Gömlekler Yakalarından Eskir Ya
Her Şey Derinden Derine Çürür Dünyada
Ve Gönlü İnsanın Unutuldukça

Hatırı sayılır bir çiçek gördüm
Hatırı sayılır bulmamış… olsun
Bal arısı oldum özüne kondum
Öğlen uykusunu bölmemiş… olsun

Hep gökte aradım oysa yıllardır

Büküldü boynum yine eflatun nergis gibi
Toprağı kokluyorum yıldızlardan vazgeçtim

Rüzgarla gelirmi giye merhaban
Bekledim, bekledim sonra vazgeçtim

Fakirin ekmeği kadar tatlılık
yağmurdan sonraki gökkuşağında
rüzgarla yol alan reyhan kokusu
mey kadar hükmeder karanlıklarda

Akşam çaylarıyla demlenir dostluk

Hırçın ırmakların bir zamanlar
Çölde susuz kalışını..
Nehir yatağını,
ve Berzah alemini anımsatıyor

Bir nehir yatağında kaldı hatıralarım

Üşür içimizde bir yerler bazen
Isıtmak elinde olmaz ya hani

Kelimeler biter, umut tükenir
Eller sıcak bir el arar ya hani