Erdal Ceyhan Şiirleri - Şair Erdal Ceyhan

Size anlatacağım bir bilmece
Not tutun hece hece
Ya bunu bileceksiniz
Ya buradan gideceksiniz.

O alemler eskidendi

En içten dualarınızı topluyorum şimdi
Bir uykunun arakesitinde anımsıyorum
İnsanlar var yaşayan öte ülkelerin
Gündüzler var geceler var işitilmemiş
Bir ıhlamur ağacı denize çıkan sokakta
Bir esrik, biten güne ağlıyor

Şu şişmanlık gibi bela var mı, insan oğlunun başında
Yükleniyor tostçusu, hamburgecisi ekmeğinde aşında

Biraz hareket edeyim desen, hemen servis önünde biter
Aman evladımın tüyü uçacak, diye analar feryad eder.

Eski evimizde çalışkan karıncalar vardı
Evin yarısını biz yarısını onlar kullanırlardı
Allaha şükür,kısmet, yeni bir eve taşındık
Eski evi karıncalara çok ucuza sattık.

Ev yeni de, yeni eve sahip çıkanlar var

İki kişilik bir dünyamız var bizim
Pencereleri iki çift göz
Kapıları açılmayan iki dudak
Düşlerimiz arada bir görülen yıldızlar
Çatımız sevgi kiremitleriyle örtülü
İki kalpten oluşmuş küçücük bir oda

Belli ki unutulmuşsun
Bak, atın bile tanımadı seni
Kişnemedi, boynuna sarılmadı
Sıla böyledir işte,
Unutur insanı..

Dokunsanız ağlayacak bir buluttum o akşam
Nereden gelmiştim adım neydi,
Fena halde terkedilmiştim,
Dağ başlarında bir istasyondaydım,
10.45 treni çok gecikmişti.
Üstelik o trende miydi bilmiyordum.

Yavrum, Ceylan’ın benim,
senin güzelliğin,senin dişlerin
bulunuşun bir harfin fazlalığından.

Bilmem, seni sevdiğimizden mi, korkumuzdan mı,
doğru mu, söylen,nergislere,minelere sor,anlat

OZYMANDIAS


Eskil bir ülkeden bir yolcuya rastladım
Dedi ki; koca bir anıtın iki ayağı duruyor
Çölün tam ortasında,kumların tam üzerinde

Şimdi,Marat
şimdi her şeyi daha iyi görebiliyorum
bu devrimin nereye gittiğini;
………..birey gittikçe hastalanıyor
………..herkes birbirine benzemeye başladı
………..adalet duygusu gün be gün çöküyor