Erciyes Şiiri - Hamza Mamaş

Camlar, çerçeveler, perdeler.
Geçmişe dair daha neler neler.
Hiçbir şey kalmamış sana baktığım yerde.
Erciyes; dermansın bendeki derde.

Boğazköprü, Kapalıçarşı, camii kebir
Aktı, geçti zaman değiştiler bir bir.
Erciyesin bağrında kar yaslanmış duruyor,
Prenses misali yüzyıllardır uyuyor.

Yoğunburçda uçuşan tozlar
Meydanda salınan kızlar
Hunat camide yıkanan yüzler
Hiçbir şey kalmadı dünden geriye
Dönüp bakıyorum Erciyes yerinde.

Sarkaçlar, sarnıçlar, kaleler, surlar…
Talas, Tomarza, develi, mancusunlular.
Hiç kimse kalmadı eskilerden sende.
Erciyes; karlarınla duruyorsun yerinde.

Tarihler değiştirdi koskoca şehri
Burası kayseri, İstanbul ne ki!