Erciyes Şiiri - Perihan Pehlivan

Avuç açmış gibi, Allaha,
Hâkim olmuşsun, tüm ovaya.
Yaslandım da, karlı yamaçlarına,
Baktım, Kayseri topraklarına.
Buram, buram tarihti, Erciyes.
Anadolu’nun bağrında, KAYSERİ.
Bedestenleri, yeraltı çarşıları
O bir Anadolu şehri.
Dostluk kokuyor, öz kokuyor her yeri.
Şükrediyor, varlığı ile, Allaha.
Bir muhabbetin bağına ulaştım, Erciyes.
Sanayisi, ticareti, alış veriş yerleri,
Tarihi eserleri, kalesi ve sevenleri.
Kültür, sanat ve üniversite şehri.
Gururla sana bakıyordu, Erciyes.
Tekir yaylası, dalmış gibi uykuya.
Bir Şubat soğunda, kar beyazında.
Uğuldayan rüzgârında, yanı başında,
Sıcak, bir fincan salep tadında,
Senin koynunda uyudum, Erciyes.
Zirvenden indim, eteklerine.
Bir kayak üstünde, hızla.
Mutluluklar yaşadım, üşütmeyen karında.
Pembe rüyalara daldım.
Seni, seyrettim de gün batımında, Erciyes.
Bir bayram sabahında,
Tüm dostlarını, kucaklamışçasına.
Sucuk, pastırma, et mangalında,
Duman, duman tüttünde,
Doya, doya seni içime çektim, Erciyes.

7.ŞUBAT. 1993 KAYSERİ