Birini hiç imkansiz diye sevdin mi?
Onunla beraber hiç hayaller kuramadan,
Ağız dolusu seni seviyorum diyemeden,
Onunla beraber aynı çatı altında durdun mu?
Ben durdum, dudaklarına en yakın,
Kalbine en uzak yerde durdum.
Ben denizim berrak, bir o kadar da durgun.
Sen de balıksın canlı, bir o kadar da saf
Içimde yaşıyorsun,ben senin arkadaşınım.
Dalgın dalgın yüzüyorsun içimde
Bir balıkçı görüyorum elinde turuncu bir olta,
Geçirememişim yaralarını geçmişin,
Başka bir limandayken tazelemişim.
Faydası yokmuş oysa ki kalbe dikişin,
Komasına girince anladim mazinin.
Bir anlamı yoktu süslü sevgi sözlerinin,
Soğuk bir Kasım gecesi,
Bedenim buz tutmuş.
Ben yorganıma sığınmışım,
Sığınacak başka kim kaldı ki?
Bir yastığım, bir yorganım
Bakmakla görmek ayni şey midir?
Insana bakiyoruz, duygularina dokunamiyoruz
Anlayamıyoruz
Bagiriyoruz
Kirip döküyoruz
Ama kalbini göremiyoruz.
Uyan,dısarida güneş doğmuş soğuyla beraber gecenin. Bir tebessüm et ısınsın kalbim ışıltısiyla gözlerinin ve gitsin ürpertici karanlığı gecenin. Lodos estir duduklarindan çıkan bir kaç heceyle ki bitsin bu ölüm sessizliği kalbimin çıkmaz sokaklarında.
Aşkı kaybettim,yaşamadan
Hislerimi inkar ettim doğrudan.
Aşk mıydı kaybolan, aşık mıydı?
Yoksa kelimeler miydi anlamları altında boğulan?
Kendini kandırıyor insan
Hisleri tarif edemez ki lisan.
Çakıllı yolları yalin ayak geçemezsin
Abdal, neden o yolda yürüyorsun?
Hani zekiydin, mantik insanıydın?
Zekan, mantığın nerde?
Kendine gel, silkelen,
Dante'nin 6. katina inmeden.
Gece çökünce insanın içi de çöküyor
Karanlıga kavuşuyor ruhu geceyle beraber.
Sokak lambaları yalnızlıkla yanıyor.
Bir adam yürüyor dert sokağında
Düşüyor uçsuz sevgi çukuruna.
Halsiz düşüyor,tutunamiyor sevdalara.
Zincirini kırmak istiyorsun aşkın,
Yüreğini ayaklarina bırakmak istiyorsun.
Çimlerde, kumsallarda, bir uçurumun kenarinda
Şehrin yüksek tepesinde
Kimsenin üzerinde uzun süre oturup
Manzaranın, tadini çıkaramadığı yerlere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!