Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Sen olmazsan ben hiç şiir yazamam
Seni anlatırsam mutlu olurum
Düşterimde canlanan tek hatıram
Bile yeter seni bende bulurum

Aşk bir ihtimal dahi olsa da

Sen gidince dünyamı harabeye döndürdün
Imgelerim çağrışmaz kelimeler dem tutmaz
Aşk ateşim küllendi acımasız söndürdün
Göz pınarım kurudu ağlasam da yaş tutmaz

Sensiz şehirler bana artık dar geliyor ah!
Bana uydurmak mümkün değil ben de uyamam.
Düşlerimin menbaı gerekir vah ki ne vah!
Ayrılık vakti geldi buralarda duramam...

Al valizini doldur hatıraları senle;

Bir haber göndermedin arıyorum seni ,kalben;
Avucumda terin hâlâ dün gibi ıpıslak,
Gönlümün kapısı her zaman açık sen ve ben,
Bir gün gelirsin diye bekleyeceğim ,mutlak.

Sakın bırakma, şiir bırakırsa çok fena!
Pilin bitti mi dersin eğer soran olursa
Duygular körleşince yaşam daralıyor mu?
Diye sormaya( ne demekse) başlanıyorsa

Eskisi gibi şiirin artık okunmuyorsa

Veda zamanı geldi ;artık Şair değilim !
Bataklığa saplandım ,biçare çırpınarak ;
Şiirlerim okunmaz oldu heyhat ! Neyleyim ?
Kurtulmak mümkün değil,şiir dilinden ırak.

Seninle baş başa bir gün mutlaka
Göz göze gelirsek İşte o zaman
Yalnız bir başıma yana yakıla
Kapanmaz yarasın yürek dağlayan

Bir kıvılcım yeter kavruk gönlümün

Yine sana vardım ben menzilimsin güzelim ;
Toprak suya, göçmen kuşlar yuvaya kavuştu.
Bir ben mahzun kaldım nerdesin evvel ezelim?
Nârına yandığım bu kalp seni unutur mu?

İlkbahar zamanıydı hava cıvıl cıvıldı

Bahar :Umut tazeler, gönülleri hoş eder.
Cemrelerin muştusu yürekleri coşturur ,
Gökkubbede dinginlik ,içimizde bir huzur ;
Börtü böcek canlanır, rahiyalar mest eder ....

Ömrümün bakiyesi :Yalnızlık hikayesi;
Nasıl anlatabilsem, nereden başlasam ki?
"Varken, yok hissetmek"en anlaşılır tarifi....
Varım diyememek ve ait hissedememek.

Var olmanın bilinci, aidiyet duygusunun