Bu ne biçim bir oyun
Kafamı ütülüyon
Yerinde hiç durmuyon
Hep kendini düşünüyon
Bak bak bak
Yürü aydınlığa yürü
İçinde umut olsun
Koş hızlı hızlı
Ğöğsünün çeperi acısın
Haydi haydi kardeşim
Dolunaya çalmış
Bir gökyüzü
Sanki gündüz gibi
Her bir yanda
Bence sen benim
Gözlerime bakamassın
Utancından saklarsın
Ellerin yüreğin titrer
Nefes nefese kalırsın
Beni görünce
Yüzünü ekşitirsin
Yemekten şişmissin
Bizi beğenmezsin
Ömrümü yemissin
Kız ben sana ne yaptım
Madem gönlün yok idi
Niye gözüme bakar oldun
Niye gönlümü yakar oldun
Kalbimin yarısı kalmış sende
Sende sende sende kalmış
Hurilere gözü dikmiş
Bizim sakallılar
Ağzının suları akıyor
Gözleri ışıldıyor
Sanki aynı kaptan
Çığlıkları duymalı
Birlik olmalı
Sen ben kavgasına
Artık son bulmalı
Tam bin yıl önce başladı bu öykü
Bin yıl önce doğdum
Bin yıl önce çocuktum
Bin yıl önce koştum kırlarda bayırlarda
Bin yıl önce canım yandı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!