Eray Usta Şiirleri - Şair Eray Usta

Seni unutuyorum elimde değil,
Anılar hafifliyor.
Yağmurların altında yoksun,
Ne bir kaldırım taşısın artık,
Ne de kıvrımlı belinin sokakları var şehrimde.
Seni unutuyorum elimde değil ellerin,

Artik ne yazi bekleyecegiz ne de kışı,
Ustunden gecen kuslar kadar, rahat simdi bulutlar,
Yukaridan bakmak anlamsiz sensiz bu koca sehre,
Bulutlar artik farkli sekillere giriyor,
Ben baska sekiller goruyorum,baska yere koyuyorum seni diye.
Artik ne yazi bekleyecegiz birbirimizden,

İki uc kopek kosmaya basladi,
Ve ardindan onlarcasi.
Biz dururken usulca,
Dagittilar saclarimizi ruzgarlariyla.
Ne olduysa bir kac kopek yuzunden oldu,
Onlar kacarken biz kovalayacaktik nasilsa,

İnsanlar deger aliyorlar, deger satiyorlar insanlar birbirlerine.
Kimi ne kadar zengin, fileleri dolu gidiyorlar evlerine.
Bir arkadas sohbetinde,
Kadehimi sana kaldiriyorum,
Hadi pazardan aldiklarini koy diyorum buraya,
Mezem ol diyorum, ben nasil sarhos oluyorum sana bir yudumda.

Belki gecen gece,
Belki Camlica eteklerinde,
Gecen gece deniz kiyisinda belki,
Yanan bir ampul ve bir odali bir evde,
Uzun yollarinda,
Ve anilarinda kayboldum İstanbul'un dun gece.

Biraz toprak biraz su katiyoruz
Ellerimizle sekiller veriyoruz sevdamiza
Ve bozuyoruz kendi ellerimizle kendimizi
Altimizda donen tablamizda izimiz ve ellerimizde kalan yasanmisliklarla kaliyoruz biz
Alt tarafi toprak alt tarafi suyla yogurmuyor muyuz
Peki bu geride kalanlar neden cikmiyor ellerimden tirnaklarimin icinden

Bir iki satır yazasım var adına,
Bir iki çalasım var seni olduğun yerden.
Dolaşasım var gitarımın tellerinde,
Sesini duyasım var.
Çaldığım şeyi bir kere daha çalmak istemem ama,
Hepten kaçasım var.

Güneşin battığı yer burası,
Seni usulca gömdüğüm yer.
Soğuk su taşıyan bardaklarda senin buğun var hala,
Burası senin rüzgarının döndüğü yer.
Seni toprağa değil,suya emanet ediyorum şimdi,
Bazen bir yosun olursun,bazen bir dalga beni içine alan,

Gunesin kizilindan,
Gokyuzunun mavisini unutuyorum cogu zaman.
Kim oldugunu unutturuyor bu sehir adama,
Su karsi tepeler,
Onume serilen bu kopru benim degil,
Bogazin suyu tenim kadar sicak olsa da,

Hayata devrik basliyorum cumlelerim gibi.
Seni seviyorum demenin yollari degisiyor bende,
Kimi zaman bir deniz ozlemini,
Kimi zaman mavisine koyuyorum gokyuzunun, yasadigim seyleri.
Gri bir istanbul sabahiyla baslayip gune,
Kızıla dönen güneş rengi saçlarınla bitiriyorum kendimi