Enver Ünver Şiirleri - Şair Enver Ünver

Sen adını bilmediğim
Yaylamısın çayırmısın yoksa belmisin,
Unuttuğum simsiyah gecelerim,
Damla damla çikelerle bana sunulan,

Bakma sen bilemezsin ben neden naçarım
Sergerde bir perişan hayhuy içinde
Bir marifet gibi hangi kapıyı nasıl açarım
Bir gün olur, bülbül dalına turaç konar ne dersin ,
Bağcı çalduvarına tuzak bağlamış

Şu gördüğün dağlardaki yük, benim ıstırabım;
Bir zamanlar ben kefildim onlara,
Şimdi uzak düştük sanılırsa da.
Hazır düzlerde yamaçlarda kolkola, gözgözeyiz,

Ne bahar isterim , nede ikrahtan, sakile, bir dünyayı ben,
Frapan içinde nazar almayı göze alamam,

‎Enver Ünver‎ - Enver Ünver
16 Mayıs, 23:27 ·

Sen yaralarımda göz yaşım
Sen alın yazım bir zaman
Sen güz günümsün diyemem

Seni aradım
Mutlu akşamlar
Saadet içinde bir akşama giriyorum
Ekin anızları kadar anılarım,
Ufukların sarı yüzlü kızıllığında gün,
Karşı binaların camlarına vuruyor,

Seni arar bulurum ben
Dünyanın yandığı gün-
Alevden ırmaklara aktığı gün
Alevlerin beden bedene sarıldığı gün

Dün, dünden öncede seni,,
Tüm evrennde seni aradım,
Ve bir zaman hayali bittiği yerde,
Her dalda yapraklarda,
Tılsımlaşan gecelerde,

Sevginin ağacımı dikilmeli?
Erimeyen, yakılmayan, kutbu olmayan yere,
Benim çok dileğim vardı,
Sözlerime asi davrandı yüreğim,

Ben ah etmedim sana,
Yoksa tutardı ahım,
Beni perişan eden, sensin,
Buna rağmen hicranıma,
Ruhumun merhameti el vermiyor;