_ekmeğim oldun
uykusuzluğum tıpkı gölgen gibi tavana çöktüğünde
bak yine uluyor yel evimin çevresinde
hıçkırarak çığlığı camda kırgın ve küskün
sisin büyüyüşü penceremden
_ Ölümü seçmedi asla
kayıp yılları kadar uzun gölgesi olan
bir zamanlar sarı saçlı mavi gözlü bu yaşlı adam
sancılarına katlandı yeniden doğuşun
Ansızın gölgen eridi üzerimden...
_acımaklı çığlık
çınlar korku salınan kargınmış benliklerde
_ ki ben kıymetini hiç bilmemişim
nasırlı ellerin avizeli kördost'u nefes nefese zikzaklı
çift düğümünde tarak
çözgüden nire ile kaldırılması kök boyalı hayata
ağızlıktan atkıyla düzelten mekik gibi evlilik ve doğumu
_ Gece bitti
sabah ezanı tütüne gidenlerin küfe sesleriyle
ah kam!
bende uyansam kuşluk vakti
Tam karanlık değildi
puslu bir kuytuda gölge bulan çırılçıplak yalnızlık
diz çöktürdü göz kapaklarıma tutuşan duvarlara ve göğe karşı
göz göze geldik derdimin duvarında çiy tanesi gibi gülümsemelerle.
Bir çam ağacı gördüm tomurcuk dolu
güneşin altında
_ yıldırımın düştüğü
yağmurların yağdığı
gölgesine bulutların rüzgârla sökün ettiği.
Yoldan geçen yabancı
hiç işkillenme kendini sergileyen bu hayattan
iktidar ve din adamı olarak da gocunma
tüm şiirleri ateşe atarak
sessiz ve sabırlı bir örümcek gibi durmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!