Anladım:
Zaman benden yana değil
Tarafsız da değil
Saatın bazen durması
Zamanın üvey gözüyle bakması
Boşuna dağil...
Eve dönüyordum:
Adımlarım yorgun sokaklara usulca basıyordu,
Uzanıp yatan yollar tamamen pes etmişti,
Ağaçlar yaşamak istemiyormuşcasına kıpırdıyordu,
Köpekler ‘hayat devam ediyor’ ritminde dolaşıyordu,
Duvarın dibinde bir adam insan gibi ayakta işiyordu,
Çiçek yaprağında titreyip duran çiy gibi
Dilin ucunda bir an var olduk.
Rüyalarda soyunan tenler gibi alevlenip
Gönlün uçurumlarında öpüştük.
Kıl üzerinde gerçekleşen mucize gibi
Az kalsın mutlu olacaktık...
Üzerindeki günü çıkarıp
Saçları ve meyilini bırakıverdi:
Tamamen gecenin elinde ve
Tamamen gecenin içindeydi
Gece gibi sıkı
Gece gibi pek
Sana duyduğum nefreti hayal edebilir misin?
Bu bir uzun hikâyedir.
Ama sen bu uzunluğu namussuzca abartmayı seversin.
Abartmaya düşkün olduğunu bilsem de
Bir sana uygun hacim ve boyut ölçülerini küçümserim.
Hikâyem
1
Bana gözü dönük derlerdi;
O zaman onlara bakan sen miydin?
Dili bir karış derlerdi;
O zaman konuşan sen miydin?
Kekeme olup altı sene zorluk çektim,
Duymanı isterdim kalp atışımı
Senin ismin geçerken
Bakmanı isterdim gözlerime
Ben seni yâd ederken
Seyretmeni isterdim gölgelerin öpüştüğünü
İkimiz sarılırken.
Yaşarken sana sokuldum
Bir birimize karıştık:
Canımı canından
Kanımı kanından
Tenimi teninden çekmek
İmkansız
Kelimeler çok tehlikeli
Ağıza alınır alınmaz sorun çıkar
O yüzden bir ömür boş boş konuşulmalı.
Gözler çok tehlikeli
Bakar bakmaz sorun çıkar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!