Ensar Aktaş Şiirleri - Şair Ensar Aktaş

(Babamın ardından…)

Canım babacığım,
Bayrama henüz birbuçuk gün var
Ve sen şimdi kutlamayı tercih ediyorsun
Gözünü diktiğin sağ çarpraz köşede

Kim yarattı beni, seni
Kim icat etti bu aşkı
Kim perçinledi
Kim düşürdü kalbimize
Kim çizdi bu kaderimizi
Kim yasakladı bu aşkı

İbret al şu selâ’lardan
Birgün seninde gelecek sıran
‘Yediğin içtiğin senin olsun,
Gördüklerini anlat’ denilmeyecek
Hepsinden ayrı ayrı sorgu suâl edilecek
‘Ne getirdin bana dünyadan’ diye

Hüzzam bir beste bir kulağımda
Diğerinde gramofon gıcırtısı
Gözlerimde yalnızlığın karartısı
Yüreğimse içler acısı
Gitmek sana ne kadar yakıştıysa
Terkedilmekte bana bir o kadar

Mademki hiç şansı kalmadı bu yasak aşkın
Çek tetiği, sen beni vur, ben de seni, var mısın?
Karışsın kara toprağa kanımız akıp gitsin
Yeterki aşkımız yaşasın hiç ölmesin
N’olur bu hikaye hiç bitmesin

Düşerse düşlerin karanlığa
Gecenin ortasında
Bırak gark olsunlar yalnızlığa
Çünkü ben varım orada

Bulanırsa gülüşlerin gözyaşlarına

Biliyorsan sevmeyi
Bu bilmezlik tavrı ne
Düşlerinde sevdayı
Yaşamanın sırrı ne

Bir kere gülmek yetmez

(İstanbul'da meydana gelen son patlamalar ve
bütün terör olaylarının ardından…)

Ne yana dönsem
Yüzüm bir utanç duvarına çarpıyor
Ayaklarıma dolaşıyor örümcek ağları,

Yokluğunun kokusunu çeke çeke ciğerlerime bir keş gibi
Yine sensiz girdim hesabını tutmadığım bir yaşıma
Leş kargaları üşüşüp duruyorlar yine gamlı başıma
Yoksa yaşayan bir leş mi oldum şu keşmekeş dünyada? …

Rotterdam,18-08-2003

Acılar, çekilin yoldan
Acelem var
Düşün yakamdan
Hayat çok kısa
Daha yapacak çok işim var