İnsanoğlu işte ne kadar aciz
Başına gelmesin gam,dert,kasavet
Öfkesinden vermez sabrına taviz
Hemen efkarlara çıkarır davet
Kader,sınav demez başlar isyana
İrade gösterip sevmedik kalpten
Her olur olmazda düştük hataya
Aşk denilen hazdan soğuduk hepten
Randevular sarktı günden haftaya
Bir avuç saadet konmadan kalbe
Can verdiğin aşk umarsa
Bağlılıkla sun ne varsa
Kalp cananın artık yarsa
Sevdayla coş deniz gibi
Gül bülbülün bitti devri
Sıkma canını bu kadar zamanla yoluna girer hayat
Bir müddet kendine acır,öfkelerde ararsın kabahat
Belki ağzın yandığıyla kalır kaybolur dilindeki tat
Aranan huzur elde de kalmaz sana baki kalır bir gün
Bir hoş tebessümü terk etmen zor gelecek sana birazda
Kalbini hoş edecek tutku saldım
Bu bağlılığın acep ondan mıdır
Riyasız sadakate hayran kaldım
Bana bu kadar ilgi candan mıdır
Kıymet nedir bilirsin ne diyeyim
Öylesi bir bakışa hasret aynalar gibi
Unutulmuş kimsesizliğimin yok sahibi
Gücüme gitse de benim bunların sebebi
Tanıdık çehrelerim bakmıyor hiç yüzüme
Hezimete kapılmış,yelkenim deryasında
Hesap soracak varsa olduğum yerdeyim ben
Ne korkum var ne öfkem vakur yüreğim hep şen
Gururu sermez yere karakteri veren gen
Dünya başa yıkılsa davamdan taviz vermem
Başka diyara kaçmam çekinmem hiç kimseden
Bir köle gibi tutsak,korkuya teslim canlar
Titreyen hisleriyle sızı çekmeye mecbur
Kasvetli hayatları ancak bu haller anlar
Biçare baş eğmekle gelir mi neşe,huzur...
İhtirasa kurbandır nice hüsran garibi
Ülkemi tanıtmaz üç beş kelime
Hücrelere işli bir kutlu aşktır
Sevdası dayanır ta ezelime
Yiğitce sevene,sevgisi haktır
Hudut boylarınca hep savunduğum
İçimizden gelerek hislerle hıçkırarak
Katreleri dökelim gönülden saf haliyle
Aşkta buluşmak güzel,kin nefreti kırarak
Kalpleri hoş edelim muhabbetin diliyle
Korku barındırmayan en cesur halimizle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!