Açıldı gökler bir gece yarısı
Düştü önüme sanki ay parçası
Ansızın doğdu fecrin parıltısı
Girdim bir aleme çıktım dünyamdan
Karşıma çıkan sanki nurdan melek;
Bir parça mutluluk istedim çok mu
Hep hüzün hep sabır nereye kadar
Sevinçten payıma bir hisse yok mu
Hep hüzün hep kahır nereye kadar
Beni de anlayın ben de insanım
Bir sebep arama yanlışlarına
Düzeltmeye bir yol seçsen diyorum
Yalan dolan, öfke yarışlarına
Son verip kendine geçsen diyorum
Bazen tanınmazsın garip birisin
Hayırlı kazançla mutlu hayatı
Kendimde yaşatmak benim de hakkım
Köşkü sarayları,gemiyi yatı
Almak,hava atmak benim de hakkım
Uğraşın derdiyle katlanmak varsa
Bir derdim var benim kimse bilmiyor
İçimden çıkarıp kimse almıyor
Öyle bir dert ki insafa gelmiyor
Ölmekten de beter diyemiyorum
Her görülen günüm zindan gibidir
Bembeyaz kefene kim bürünmedi
Ak pak dünyalarda gez dur bakalım
Bu dünyada belki kalp sürünmedi
Mazlumu güçsüzü ez dur bakalım
Saadet köşkünde hayat geçirdin
Evimden çıksam bir duru sabahla
Eşsiz dünyama kim gelecek diye
Günü yaşarken neşeyle,eyvahla
Bakarım bana kim gülecek diye
Sığmaz bir güne binbir tür uğraşlar
Bir yalnız gönülden sesleniyorum
Beni anlayacak bir güzel yok mu
Günbegün halime hisleniyorum
Beni anlayacak bir güzel yok mu
Bomboş bir hayattan hoşnut değilim
Güvendiğin falla aşk mı sınanır
Hüsran olmakta var bak üzülürsün
Aşkına zulmeden her kul kınanır
Altından kalkamaz sen ezilirsin
Söyle nedir kaygın,içimden gitsin
Dünyanın bittiği zamana kadar
Yiyip içip gezdin rahat içinde
Eş dosta oldun mu hiç alakadar
Meşkten meşke uçtun bin tat içinde
Ey Allah ın kulu azap var azap
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!