Gidesim var çok uzaklara
Hatta dönmemek üzere bir daha
Zulmün olmadığı bir yer var mı acaba
Mazlumun ağlamadığı bir ada
Ve hatta insanın olmadığı bir coğrafya
Ne güzel olurdu insansız bir doğa
Kardeş kardeşi vuruyor
Mal için herkes birbirini öldürüyor
Dost dediklerimiz sırtımızdan vuruyor
Uğrunda öldüklerimiz kuyu kazıyor
Elinden tuttuklarımız bize posta koyuyor
Birşey istenir diye Allahın selamı alınmıyor
KAYBETTİM...
Tamda ihtiyacım varken sana
Bırakıp gittin saygısızca
Elimden tutup da,
Sahip çıksaydın bana
Dünya ile baş ederdim, korkusuzca
oyna insanoğlu oyna
bu dünya oyun eğlence nede olsa
geç dalganı kafana göre yaşa
kul hakkına gir canın sıkıldıkça
günah mı aman kimin umurunda
Nerdesin özledim özledim seni
Gel de alnından öpeyim seni
Kollarıma alıp yüreğimle sarayım seni
Gel de bu hasretlik bitsin yeter artık üzme beni
Dizine yatayım ellerinle sev beni
Gözlerinle erit ve bitir hasretimi
Dün biri mesaj yazmış şiirlerin çok ergence diye
Sonrada çıkıp gitmiş engellemiş beni de
Vermemiş bir cevap hakkı bile
Döndüm tek tek baktım yazdığım şiirlere
Bir emek var gayret var his var duygu var ve en önemlisi de
Yazabiliyorum çoğunda olmayan bir özellik belki de
Yağmur yağıyordu ankaraya
Ne de güzel düşüyordu toprağa
İplik iplik vuruyordu odamın camına
Kimseler yoktu sokaklarda
Elimde sıcak çay yine sen geldin aklıma
Özellikle de her yağmur yağdığında
Severken bırakıp gittin keşke ölsen
Deli gibi aşıktım terkettin keşke ölsen
Bana yalan söyledin keşke ölsen
Canımı çok yaktın keşke ölsen
Uykusuz bıraktın keşke ölsen
Elimizle dilimizle kaybetmedik mi en sevdiklerimizi,
değer verdiklerimizi
Avucumuzun içindeyken, dizimizin dibindeyken
bilemedik kıymetini
İnsan birini sevmeli ona güvenmeli
Tıpkı fırtınaya tutulmuş gemi misali
Liman olmalı ona sığınmalı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!