Ender Selvi Şiirleri - Şair Ender Selvi

Hiclalin gözümde,doğuyor yavaş yavaş.
Ne gam,nede keder,girmez oldu arkadaş
Bir dirhem mutluluk,kalbimdeki tek telaş
Gülmeyen yüzümde,umut saldın arkadaş

cadde kenarların da,yürüdüm saatlerce

bakkallara,manavlara bakındım durdum averece

kaç özlem yaşadımki,şimdi kaldım hasretimle

Sevdalarda, seni sende
Arar oldum,yaban elde
Kalk ecelim,gitme ele
Mezar oldu, sevgim dile
Sevdim deli sevda ile

Kapanır aniden açık kapılar
Masum gülücükler yerine
Hıçkırıklar,ağıtlar,yaslar
Acılar,tasalar başlar
Kendi derdini unutmuştur artık
Babalar, analar,kardeşler...

Yağmur gibi akıcı sıcaklığı
Güneşine özgü denizinde
Hayalini yaşarken
Dalgalar arasında ıslanıp
Issız kumsalındaki kumlarda
Beni bırakma, diye, diye

Göz kafeslerinde uyuklayan,mutluluk
Sevinç yoluyla,duygularını dökerken
Soluksuz kalır beden,feryadı suskunluk
Dile gelmeyen sevgi,dökülür aniden
Anlamı yarı açık,çözümsüz tutkunluk
Sel olup çağlasın sevdam,kalbim sen varken

Dertlerin en güzelisin sen
Bir bardaktan su içmek gibi
Sırtını dönüp,aynaya küsmek
Senin kıyafetin olsun,şimdi
Göz kafeslerindeki, bakış
Yanlızlıga,çaredir belki

Yaş kırkbeş,geldi çattı
Nice günler,aylar,seneler
Ziyan olup,çöle aktı
Ne dert,nede keder
Beni buruşturup attı
O nefis dediğin köle varya

Gitme vakitsizce
Soframda iki kadeh
Demleniyor derdiyle
İki lokma,iki dirhem
İnmez oldu boğazımdan
Kalp acısında sabah

İnsan olmanın kuralıdır,sevmek
Yaşamı kucaklarken, güle bilmek
İyilik sancagını,düşürmemek

İsteklere boyun eyip, yetinmek
Ne yetim,nede isyankar bir yürek