Gökyüzünde sen vardın bu gece
İsmini bilmediğim yıldızlar
Yüzünü çizmişti gökyüzüne
En parlakları gözlerini oluşturuyordu
O sırada yıldız kaydı
Gülüşündeki güzelliği hatırlattı
Sana, seni anlatmaya yetmez gücüm
Göğün denizle birleştiği sonsuzluk yerin.
Ellerim titrer, yüreğim seslenir beynime,
Ebedi ve ezeli sevdam nerdesin?
Unutmaktan bahsetmiştin giderken,
Dün gece yine seni düşünürken
Bir an sıkıntı doldu içime
Sokağa çıkıp dolaşmak
Dolaşırken de seni beş-on dakikalığına unutmak istedim.
Hiçbir şey almadım üzerime
Hemen o sıkıcı dört duvardan ayrıldım
Şiirlerde büyütmüştüm kendimi
Aşkı, acıyı, ayrılığı sularken dizelerde
Katışıksız büyütüyordum mısraları
Hainlikten, yalandan, sevgisizlikten öte…
Sadeydi her şey, saf bir bebek kokusuyla
Kendini yalnız hissedersen
Yanında da yalnızlığını paylaşacak kimse bulamazsan
Çokta sıkılırsan
En son ne zaman konuştum bile hatırlamıyorum
Geçen ay mı? Yok yok iki ay önce olmalı,
Ama sen hala konuşmamakta ısrarlısın benimle
Ne olur bir merhaba desen
Ve güzel bir gülücük eklesen kelimelerine
Tıpkı eskisi gibi
Bıktım artık,
Her gün yüzüme bakıp
Seni seviyorum demenden.
Bıktım artık
Sokak ortalarında
İlk defa doğduğum gün ağladım ben
Herkes farklı bir dünyada bulunduğumdan sandı
Oysa ağlama nedenim
Dünyaya gözlerimi açtığımda
Seni yanımda bulamamaktı.
Her sabah uyanınca seni düşünüyorum
Rahat uyudun mu diye
Her akşam seni düşünüyorum
Günün iyi geçti mi diye.
Her yalnızlıkta seni düşünüyorum
Bu akşam düşünmeyecektim seni
Yemek yiyip, dalacaktım derin bir uykuya
Adını bile anmayacaktım
Hayalini, seni yok sayacaktım.
Oysa tabağımda kaldı yemeğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!