Ailenin direği derler ya sana
En başından, temelimizsin bizim
Olmasan hemen yanımızda
Çöker ayakları emeğimizin…
Hani yönü şaşmış rüzgarlar
Gün doğarken güneşi senden,
Gönül ağlarken sebebi senden.
Yanan ateşsin ızdırap elinden
Bir an olsun aşk ile gelsen...
Yanar yürek, dağlanır, kor olur
Teninde bir sıcaklık hissedersin
Gözlerindeki uyuşuklukla fark ettiğin güneşin
Dün geceden sızan vuruşunu
Yakar da geçer unutamazsın
Ellerin titrek dokunur yatağına
İlk kez titriyor dizlerim
Sanki dermansız, sanki epey halsizim
Beynimde garip bir uyuşukluk
Ve düşlerim göçebe,
Göçebe düşlerim, buradan epey öteye
Sürgün gecelerde yaşamak aşkı
Martılar hayat kavgasına çıkmadan
Güneş dağların pencerelerini aralamamışken daha
Özlemek ellerini bir rüyanın yorgunluğunda
Gök maviye bulanmamışken
Sen sanılmış yollardan geldim
Vazilim de biraz gülüşün, biraz da hoş sohbetin
Ayırmazdım oysa yanından ellerimi
Yolun sonu sensizlikti, bilemedim
Geçerdi zaman, sanki nehrin çağlayan yüzü misali
Mevsim sonbaharında
Ayın ismi bereket
Nadasa bırakılanı hariç
Toprak aç tohuma
Rüzgar hala ılığımsı
Limanıma gemiler yanaşacaksa eğer
Atacağın demir benden, savrul dalgalara
Gönlümü kapatacaklarsa eğer
Kilidi benden, düşlerinle düş yoluma
Başımı okşayacaksa güneşin sıcaklığı
Neden böyle bir hüznü yükledin ki bavuluma
Kendimi taşımaktan aciz iken yüreğim
Ellerim gençliğinde böyle titrek
Korkutma, sevdalara seninle küserim
Şehrinden kalkan trenin sesi bu belki de
Sorar oldular
Suskunluğun sır perdesini
Uykularım bölünmesin diye
Ses çıkaramaz oldum…
Geceler bir jilet keskinliği
Kanatıyor ruhumu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!