En Sonunda Sonra Şiiri - Kenan Gezici

Bizim bu halimiz hainden kalma.
Kaç zaman oldu bilmedim.
En çok ta kendimizden, aldığımız öcün.
Merhametsizliğin içinde kaldım.
Kaldım tam ortasında, tükendi çarem.
İçimdeydi aydınlığını yitiren dünyam.
Düz tutamadım, küçücük hayatımı.
Yalpa yalpaydı, tökezlerdi.
Yürürdü ama yalnız kalsam da.
Anlıma çiziliydi mecburiyetlerim.
Bata çıka devrilen, iki ayaklı masam.
Sırtıma batan çivi izlerine rağmen,
Yıkılıp gitti ve birlikte ben.
En çokta bana rağmen.
Yapamadım, tutamadım.
Yıkıldı ben de yıkıldım.
Öleceğimi biliyordum.
Ve ben öldüm zaten.

Kenan Gezici 26/12/2024