Bin soru, eksiklik var; benim çocukluğum.
Ne güzelmiş meğerse benim çocukluğum.
Ne kadar kötüsünü yaşadım da.
Rahmet okudum yedi yaşlarıma.
Ölüm gibiymiş, puslu yalan dalavere.
En sevdiğimiz şeyler namussuzun elinde.
Adını andığımızda midemiz bulandı.
İştahımız kabarması, ne kelime.
Bizi mutsuz etmek için saldırıldı.
Tarumar edildi gül bahçemiz bile.
Kenan Gezici 23/12/2024
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 5.1.2025 21:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!