En Salak Sevda Şiiri - Emrah Kurt

Salakça bir sevdaya tutuldum
Biliyorum birazda aptalcaydı
Fakat mantıksız olduğunu
Hiç ama hiç unuttum

Nedendir diye sorma
Gösterdim ilgi alaka
Ümitsizliğimi hayra yorma
Gönül verdim bir salağa

En salak sevdaydı o gün yaşadığım
En güzel yüzdü lakin hayretle okşadığım

Ayağım ayağıma çelmeler takar
Çok kere yollarından dönmüştür hani
Sualler beynime kurşunlar sıkar
Yok yere umutlarım ölmüştür yani

Kar altında yar bekledim
Ellerim buyar ayak donardı
Bir kendimi görüyorum karlar içinde
Bir geçen görse! Manyak sanardı

Sorma neden ; ağlarım gülmeden
Bir salak aşka yordum beynimi
Anlamadan , bilmeden

Ellerimin titremesi ellerinde
Ve aniden kızarması yüzümün
Olması tüylerimin diken diken
Gözlerine bakarken derinden
Salakça olduğunu düşünmeden

Kaybolması gözlerinde gözlerimin
Kalması dilimin ucunda sözlerimin
Çözülmesi dizimin bağlarının
Gelmediğin vakitler
Sızlaması burnumun direğinin

Hepsi ama hepsi salakçaydı
Biraz da çok aptalcaydı
Bu arada tutarsız olduğunu
Hiç ama hiç unuttum

Saçlarını okşaması ellerimin
Fırlaması kalbimin yerinden
Eserken bir rüzgar serinden
Kaybolması dertlerimin aniden

Bütün herşeyimi çaldı içimden
Anıyla şanıyla bir salak sevda
Sormadım bir kere de niçin ben ?
Ömrümü uğruna eyledim feda

Bazen düşündüm aklımdan sersemce
Hem de gecelerce günlerce
Ümitlerim vardı yüzlerce binlerce
Salakça bir kızı sevmeden önce

Salaktı işte salaktı diyorum
Bak işte! İtiraf ediyorum
Vazgeçmeliydik ikimiz ta en başında
Öyle sırıtarak gülme karşımda
Yine söylerim hoşuna giderse
Sen salaktın ... Aşkın salaktı...
En önemlisi! Seni seven salaktı
Hem de senden daha salak.
1997/ Şebinkarahisar