En dilsizinden,
en sağırından,
en koyusundan geceler,
ardı ardına dizilir içerime.
Yalnızlığımın çaresizliğini,
hangi kalabalık sökebilir,
aklıma her geldiğinde.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta