Biz yine: saflığımızın, çukuruna düştük
Kırılan kemiğimizin, şerbetini içtik
Hep: iyi niyetimizin, ateşiyle piştik
Günahımızın bedelini, çok acı çektik
Bir acı ki: söyleyenin, dilini yakıyor
Yüreğim, fokur fokur ta! Özünden kaynıyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta