Ben en çok gülüşü severdim.
Işık saçardı dünyama, aydınlanırdım…
Bir sıcaklık sarardı bedenimi, ısınırdım…
Sen ne zaman gülsen, ben seyre dalardım.
Hayat yanında güzeldi, bunu o zaman anlardım…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta