Ben ağlarken yaşlar birikmiş yüreğime
Sel olmuş, ırmak olmuş göz yaşlarım
İçinde nice canlar boğulmuş
Bir sevda deil binlercesi boğulmuş
Sesim çıkmıyorken ben
Farkına bile varmadan, usulca
Sesi olmuşum
Tüm sessiz aşıkların
Kelimelerle dost olmuşum sonra
Oyunlar oynamışım onlarla
Sözcüklerle mısralarda sevişmişim
Sevdamı kağıtlara sermişim
Meğer nede kolaymış şiir yazmak
Meğer zor olan sevmekmiş
Sevdiğini o olmadan yanlız sevmek
Meğer büyük aşklar tek kişilik olanlarmış
Bunu ne çift kişilik aşklarda anladım
Nede yanlız geçen akşamlarda
Acıyla yoğrulan mısralarımda
Sessizce akan gözyaşlarmda anladım
Ama anlatamadım
Her seven en büyük aşkı kenidininki sandı
Anlamadılar onlar yanlızca birer bağımlıydı
Sevilmeye muhtaç birer zavallıydı
Anlamadılarki en büyük aşkların
Asla yaşanamıyanlar olduğunu...
Kayıt Tarihi : 16.10.2003 23:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!