Emsalsiz Mabet Şiiri - Sait Kızıltaşoğlu

I.
Mazinin yükünü omuzlamış koca bir mabet...
Orta Doğu'nun mazlum ve de biçare kenti ;
Feryadımız sanadır, sevdamız sana
Korkumuz sanadır, kaygımız da sana.

II.
Ölü deniz ; mazlum Kudüs ‘ün gözyaşları
Çağlar durursun, hışımla parçalarsın dağı taşı.
Niyedir bu keder o müessir gözlerin neden kapalı?
Kaldır başını bu karşındaki peygamberin dergâhı...

III.
Güneş semadan çekilirken karanlık ruhuma hüzün salar
Sen kendini bulana dek benim içim kan ağlar
Gözlerime kin, nefret ve de isyan dolar
Bilmem Kudüs seni bu hâle koyanlar nasıl yatar?

IV.
Yoluna verilen canlar sükûnetle takvasına kavuşur
Bilinmez ne vakit Kudüs hakkıyla buluşur,
Lakin kalbinde namerdin zehri bulunur
Mutlak bu hesap ahirde sorulur.

V.
Bil ki ;
Beyhude değildir bu acıların Kudüs
Bekle bizi
Mualla mukaddesliğinle bekle
Rasulallah ‘ın arşa yükseldiği Mescid - i Aksa ’nla
bekle...

VI.
Evliyalar medeniyeti de sensin Kudüs
Sen karanlık gökyüzünün hilali...
Eşsiz güzelliğiyle mest eden de sensin Kudüs
Sen koskoca bir cihanın hayali...

VII.
Bu bir elvedadır Kudüs, son bakışımdır sana bu an
Senin sevdandır gözlerimden süzülüp damlayan
Bir tek sen vardın beni yürekten, gönülden anlayan
Kim bilir ben kaçıncı meftunum yollarına ağlayan...