vurgun yemiş gözlerinin karasından
alıp varmış efkar dağına yüreği yara
gönlü yara kader küsmüş bize
elimde değil seviyorum
bu nasıl bir sevda sığmıyor
efkar dağına
ne gözlerimde yaş kaldı
nede sevdana dayalı tek bir cümle
gör bak bu da bu sevdaya yazılan
son şiir son eyvallah edişim
sen değil miydin yüzüme gülüp
kötü günlerimi fırsat bildin
ömrümü daha da meçhule sürükledin
yar mısın düşman mı
bilemedim yar mısın yara mı ?
sinemde derin acılar
fırtınası hiç dinmedi şu bende ki
yüreğimin inat etti güldürmedi
şu garip yorgun gözlerimi
aklar düşürdü bak saçlarıma
ne hazan kaldı nede yaz
gel artık gel ulan bahtımın karası
gönlümün oyuncusu
sevdanın baş yalancısı
sen ruhuma tutsaktın oysa bir zamanlar
şimdilerde ise ne sevdan kaldı
BeğenAntolojimYorumlarPaylaşTweetle
Oturduk sanki seninle göz göze
Anladım ki Ben hayalin ile baş başa
Helal olsun sana be soysuzun kızı
Zehir ettin yâ bana
kahpelik moda olmuş bu
yalan dünyada elbet biticek
bu yalan dünyada çektiğim
tüm acılarım
hasretini bitirdim artık içimde
Hastane önünde gül ağacı
Yârim gülden bile tatlı bir acı
Kara gözlerin hapsim olurdu
Salınarak gelir gönül avuturdu
Hastane önünde gül ağacı
Yârim gülden tatlı.
kara gözlerine
Kurban olduğum salınıp geliyor.
Yazılan kader ile verilmiş hüküm.
Hasretinden beynime vuruyor
Dara Gulê li ber nexweşxaneyê
Evîna min ji gulê şîrîntir e.
ber çavên te yên tarî
Di dawiya dawî de ez mexdûr im.
Biryareke bi çarenûsa nivîskî hatiye dayîn.
Bi hesreta mejiyê min dixe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!