özgür olmak için güvercin olmakta yetmiyor
güvercin oldun muydu çıktın mı yuvadan
dümdüz uçacaksın mavi semalarda
acıkmayacaksın, susamayacaksın
çelik gibi güçlü olacak kanatların
colomb’un tayfalarına selam durup
Bir hareketlilik gökyüzümde
son siyahlığıda yükleyip sırtına
terk ediyor gökyüzümü bulutlar
masmavi izleri kalıyor şehrimin üzerinde
ve
rengarenk kuşların cıvıltıları okşuyor kulaklarımı...
biliyorum çocuklar kadar sevimlisin
savaştaki acılar kadar yıkıcı
su gibi ferah, toprak kadar karanlık
gelme okunu indir göğsümün üzerinden
bir rüzgar gibi uçup git mutlu insanların ışıklı diyarlarına
Işık hızından daha hızlı şu Azrail
Daha onbeş dakika önce
Bir kalbi dişledi ıraklarda,
Bir bombayı patlattı ırak bir şehirde,
Boğazladı kadınları…
Yüz doksan küsur ülkeyi hiç yorulmadan dolaştı
daha bir kez gördüm ellerini
içim burkularak baktım
parmaklarına, avuçlarına, bileklerine
o pamuk toplarına
bir serçenin kanadı kadar uzaktı
ellerin ellerime
geçen gün kantinde gördüm seni
bir elinde sandviç
diğerinde gazoz vardı
gazoz içmeni anladım da
sandviç yemene çok şaşırdım
demek sende benim gibi acıkıyormuşsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!