acı bir elvedadır insafa meydan olan
yakarışın kahrıdır gözlere kanla dolan
susun ki ölüyor çocuklar sessiz olalım
çocuklar ölürken susmalıydı ölümde rengi haki
efendi hocalar uyurken değil miydi o sahi..
bazen kahır vardır ansızın gelen
Ölüm ince bir sızıyla geçince kulaklarımızdan,
gölgelerini toplayınca gidenler bu yokuştan,
ürperince ruh şekilsiz bir acıyla,
çocukların ellerinden yükselecek güvercinler,
sessiz bir çığlıkla...
Sen yoruldun ömrüm,
yoruldun,
yaşından yorgun yaşından telaşlısın,
özlemli bir edayla boşaldın yüreğimden,
ve yoruldun,
çok yoruldun geçerken..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!