Emre Arslan Şiirleri - Şair Emre Arslan

0

TAKİPÇİ

Emre Arslan

sevmek, vahşinin kubbeler ardınca bir güvercini seyri gibi;
ayrılmak, uhutta koparılan dişin bırakamayışı gibi;
tükenmek, medineyi yesrip eyleyen, onsuzluk depreminin kopuşu gibi...

Devamını Oku
Emre Arslan

Aynalar gölgelidir gözlerini gizleyen,
Gölgeler uğulduyor titriyor karanlıkta,
Kaftan öte bir umut sararken bedenimi,
Ter düşer karanlığa yorulur umutlarım,
Aynalar gölgelidir gözlerini gizleyen…

Devamını Oku
Emre Arslan

Bir intizar ahından, şiddeti zuhurundan,
Hem sukutun hüzn alut, farkındalık huzrundan,

Sustum!
Atinin mezarında, dili bağlanmış benim,
Adıma konuşacak, nar tanesi sözlerim,

Devamını Oku
Emre Arslan

Sustum!
Maddeler aksinde ki, gölge ayinesinde,
Gerçek gibi yalanı, ruhların sinesinde,

Sustum!
Olmasın diye, zanda bir vuslat bana,

Devamını Oku
Emre Arslan

Ruhuma dokunuyor, o elleri tüy gibi,
Alevler kuşatıyor, şehrimi nazar gibi,
Halim hüzündür ayan, bir sukutun lehçesi,
Umuda boşaltıyor, zaman denen sel bizi...

Devamını Oku
Emre Arslan

fenaya hiç benzemez ötelerin gündemi,
akıl görse şaşırır gecede mi günde mi,
halk etti o tubabı turaptan bir ademi,
muhabbet o ahmetten aşktır alemin demi...

Devamını Oku
Emre Arslan

Ruhuma dokunuyor o elleri tüy gibi,
alevler kuşatıyor şehrimi nazar gibi,
halim hüzündür ayan bir sükutun lehçesi,
umuda boşaltıyor zaman denen sel bizi,
sevdaya uğurluyor beste boylu yar bizi...

Devamını Oku
Emre Arslan

Çok medihler işittim, alkış duydum ahıma,
Lakin kimse talip olmadı, sırrıma esrarıma,

Baktım bir firak kalmış, mazide vuslatıma,
Kan döküp ağlıyorum, dostlar dolu ardıma,

Devamını Oku
Emre Arslan

Geçsin sensiz zamanlar, beyhude ve boşuna,
Bir an görse bir cilveni, gider ruhun hoşuna,
Varlığın güneşinden kaçışırken loşuna,
Teselli eyleyemez onlar gönül kuşuna…
Aciz ruhum elinden, bir dudak can içiyor,
Sen inleyen şu kalbim benden seni seçiyor,

Devamını Oku
Emre Arslan

Mavi orada mı bir karaya büründü burda gök
çalındı bir çocuğun ışıkcığı bağrından
ağaçlar mı ölecek ki çalsın tencereler
çocuklar uyurken susmalıydı, ölürken değil..

Devamını Oku