Sen ver ekmeği soysuzluk yapsa bile,
Allah keser mutlaka,
Gerçekten soysuz ise.
Ne mutlu sana,
Soysuz insana döner ise....
Yağmur senin için değilmiş,
Meğersem İstanbul bana ağlarmış,
Bir Ferhat, Kerem gibi sevenler de varmış,
Diye basbas bağırırmış.....
Ben ise sana yükledim,
Seni ne kadar mı seviyorum,
Dur dinle,
Anlatayım sana,
Dilim döndüğünce...
Küçük bir çocuğa sorarsın,
Benden önce var mıydı sevdiğin,
Bir sen Bir de lise aşkım demiştin,
Sen tek kişi dedin,
Ben sana binlerce ihtimal verdim.
Çünkü seni kabullenmiştim, sevmiştim.
Öncekilerine tamam da,
Bir haber geldi,
Dediler ki şehit olmuş 14 mehmetçik,
Son yolculukları için,
Kefenlenmiş memleketlerine gidiyorlarmış.
Bunları işitince kulaklarım,
Yüreğim kendinden geçmiş,
Ne biçim birşeysin sen,
Sevincimde sen,
Üzüntümde sen,
Hayatıma nasıl girdin
Ah bir bilebilsem....
Hani birşeyi istersin ya delicesine,
Sana zarar vereceğini bilsen bile,
Olsun dersin ya kimizaman,
Atın ölümü arpa misali,
Boş çıkmasın diye yırtınırsın ya sevgin,
Keşke diye boş kalır ya elin....
Kimsenin yoktu haberi,
Benim bile.....
Oysa ne güzeldi hayat,
Vurdum duymaz tavrım,
Geçmek bilmeyen sıkıntılar,
Sabahladığım geceler,
Sınav şu koca dünya,
İçim yanmıştı çıkarken o kapıdan.
Sadece sığınmakla yetindim Allah'a,
Kolay olmadı ayrılışım masamdan....
Kim bilir ne dedin?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!