Emmiler 7 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

EMMİLER 7
Dinlemek üzre vardım muhterem kelamını,
Varır varmaz ilettim Rahmamın selamını,
Velakin esirgedi Aleykümselamını,
Yaratanın selamı yere düştü emmiler,

Alimane gözükür, ne ilim var ne şuur,
Egosu tavan yapmış, cismini sarmış gurur,
Durum vaziyet böyle dürüstlükten dem vurur,
Huzrunda hissemize bre düştü emmiler.

Methu sena ettiler, uğradım havaline,
Cismini görür görmez, şaşırdım ahvaline,
Ruhunun çirkefliği nüksetmiş tuvaline,
Diyince müritleri bir'e düştü emmiler.

Afilimi afili üstünde cübbe sarık,
Eline asa diye almış uzun bir sırık,
Hakikati mânâda pısırıkmı pısırık,
Gözüme kel göründü bere düştü emmiler.

Hakkediyor dediler ihsanıhümayun'u,
Karamanın koyunu, sonra çıkar oyunu,
Diyerek arşınlarken endamını boyunu,
El attım yakasından pire düştü emmiler.

Kul Müçtehit ne yapsın birazcık akıl verin,
Aydınlatmak üzere bir çıkar yol gösterin,
Tam dönüp diyecektim maşallahla aferin,
Tavandan başımıza fare düştü emmiler.

Sözlük:
Havel: Yöre
Ahval: Haller, Durumlar.
Tuval: bez üzerine yapılmış tablo
ihsanıhümayun:Padişah tarafından verilen görev, rütbe

İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü