Şiir şairden sadır olan sözler manzumesi
Yağdı yağmur çaktı şimşekten beri
Şairin aslında gönül eylemesi
Şiir şiir için değil yani
Halk için hiç olamaz
Şiir şair içindir hani…
Şair yolunda yalnız yürür
Yürür kendisiyle kol kola
Bir şarkı mırıldanır da yürür
Kadife sesli sanatçıdan
Sesi güzel olmasa da
En az bir dinleyeni var nasılsa
Ey beni doğudan batıya
Kuzeyden güneye
Bir limandan ötekine savuran
Yelkenlerimi dolduran rüzgar
Bırak artık boşuna uğraşma
Durul sende sular gibi
Herkes tanıyamaz beni
Herkes bilemez içimdekini
Kıskanırım ki ben kendimi
Sırlarımı hayallerimi kıskanırım
Diyemem ki kim olduğumu
Hem de ne işlerine yararım ki
Bir başka ben mi var yoksa benim içimde
Bir tıkırtı var yüreğimin dip köşesinde
Be acayip bir şey bu kıpırtı da ne
O kıkırtı da neyin nesi
Ne bu hareketlilik, ne bu neşe
Herhalde boynum en öpülesi gününde…
Kalabalık bir halk otobüsünde
İtiş kakış, tıka basa
Halktan biriyim fazlasıyla
Param abonmana yetmekte.
Yetmezmiş gibi bir de
Tenim tanımadığım tenlere değmekte.
Kalkılmaz uykuların meleği
Bir gün geleceksin biliyorum
Derin uykudan uyandırmak için
O gün gelmeden evvel
Bir kaç ricam var eğer sana da uyarsa
Yağmurda, çamurda, yolda, izde
Uyumak istiyorum çocuk uykularına
Güneşi uçurtma yapacak kadar
Kırlarda koşacak kadar mutlu
Mutlu rüyalar görmek istiyorum
Hem uyursam geçer belki
Unuturum ne varsa aşka dair sitemleri
Sen, hayatımın en aydınlık yanı
Aynı yerden, açık denizlere döküldüğüm
Sen, sığınağı mülteci şiirlerimin
Adın ilk sözü tüm dualarımın
Ve ben sana işlenmiş bir günah kadar geç kalmışım
Göğsümde serçe kuşları
Serçe kuşları depreşmekte
Gömleğimi önden yırtarcasına
Yüreğimin kıpırtısına ulanıp
Ruhumla oynaşmakta
Göğsümde serçe kuşları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!