Sanma acıtıyor bu dert bendimi,
Çünkü seviyorum kendi kendimi.
Hiç bak ki bir sinek aslan yendi mi?
Bilmem sen kendini ne sanıyorsun!
Gittin diye şimdi ağlayayım mı?
Olursun...
Gönül zanneder ki her fani melek,
İçini bilmez ki boş hali kelek.
Tüm dostu sırtına giyme sen yelek,
Oracıkta üryan kalan olursun.
Örgü gibidir hayat; neye başlarsan onu bitirir, ne örersen onu giyersin!
O zaman sevgiyle başla, sevgiyle yaşa, sevgiyle bitir!
Kocaman bir ev temizliğine ilk olarak sandıktan başlanır! Zamanla değerini kaybedenler çıkarılır. Gerekli olanlar özenle temizlenip, tozları alınarak yerleştirilir. Hayaller yenilenerek, geçmiş yad edilerek kapatılır kapağı.
Gönlümüzde bir sandık gibidir. Bu sebeple kocaman vücüdü temizlemeye ordan başlamak lazım. Çünkü gereksiz şeyler değil; emek verdiğimiz, üzerine hayaller kurduklarımız, eskidikçe değerlenenler barınır orada.
Nasıl ki modası geçen, gözümüzden düşen, zamanla kötü hatıralara dönüşen dantelleri, kaneviçeleri ayırıyoruz çeyiz sandıklarımızdan,
öyle de, gönül sandığımızdan dost sandıklarımızı
temizlemek, ayırt etmek lazım.
Zaman hapsolmuş, boğulmuş sanki;
Geçmiyor, gitmiyor çakıldı kaldı.
Yüreğime sokulduğun öyle bir anki,
En derin kuytuda takıldı kaldı.
Küstün mü sen, ne gerek var?
Sanma olur gururdan yar.
Yarla geçen her anı kâr,
Sayanlara selam olsun!
Eyy zülüfleri yüze düşmüş sevgili.
Gönlümü hayalinle şereflendirdin.
Zamanın önüne geçen sevgili,
Hayalden çıkıp gelemezmiydin?
Sevin içinizdeki çocuğu, hep yaşatın diyordu bir paylaşımda. Hemen altında enkaz altından çıkarılan bir savaş çocuğu (cennetkuşu) vardı. 😔
Evinde, yatağında, anasının kucağında, yani olması gereken yerde yaşatamadığımız çocuğu, içimizde nasıl yaşatacaktık?
Seviyorum:
Hüzünlendiğimde yüreğim delinene kadar hissetmeyi,
Kırıldığımda parçalarımı birleştirmeyi,
Ağladığımda göz yaşlarımı silmeyi,
Yıkıldığımda tutunacak biryer bulmaya çalışmadan kendimce kalkmaya çalışmayı, bazen yalpalamayı, hatta bazen tekrar düşmeyi...
Seviyorum:
Zaman hapsolmuş, boğulmuş sanki;
Geçmiyor, gitmiyor çakıldı kaldı.
Yüreğime sokulduğun öyle bir anki,
En derin kuytuda takıldı kaldı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!